آیه هایی در مورد صبر در قرآن

آیه هایی در قرآن در مورد صبر

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ

 قطعاً همه شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، و کاهش در مالها و جانها و ميوه‏ها، آزمايش مى‏کنيم؛ و بشارت ده به استقامت‏کنندگان!(سوره بقره آیه155)

الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ

 آنها که هر گاه مصيبتى به ايشان مى‏رسد، مى‏گويند: «ما از آنِ خدائيم؛ و به سوى او بازمى‏گرديم!» (سوره بقره آیه156)

أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ

 اينها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده؛ و آنها هستند هدايت‏يافتگان! (سوره بقره آیه157)

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ

 و هنگامى که طالوت (به فرماندهى لشکر بنى اسرائيل منصوب شد، و) سپاهيان را با خود بيرون برد، به آنها گفت: «خداوند، شما را به وسيله يک نهر آب، آزمايش مى‏کند؛ آنها (که به هنگام تشنگى،) از آن بنوشند، از من نيستند؛ و آنها که جز يک پيمانه با دست خود، بيشتر از آن نخورند، از من هستند» جز عده کمى، همگى از آن آب نوشيدند. سپس هنگامى که او، و افرادى که با او ايمان آورده بودند، (و از بوته آزمايش، سالم به‏در آمدند،) از آن نهر گذشتند، (از کمى نفرات خود، ناراحت شدند؛ و عده‏اى) گفتند: «امروز، ما توانايى مقابله با (*جالوت*) و سپاهيان او را نداريم.» اما آنها که مى‏دانستند خدا را ملاقات خواهند کرد (و به روز رستاخيز، ايمان داشتند) گفتند: «چه بسيار گروه‏هاى کوچکى که به فرمان خدا، بر گروه‏هاى عظيمى پيروز شدند!» و خداوند، با صابران و استقامت‏کنندگان) است. (سوره بقره آیه249)

وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىَ يَحْكُمَ اللّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ

 و از آنچه بر تو وحى مى‏شود پيروى کن، و شکيبا باش (و استقامت نما)، تا خداوند فرمان (پيروزى) را صادر کند؛ و او بهترين حاکمان است! (سوره یونس آیه109)

إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ

 مگر آنها که (در سايه ايمان راستين،) صبر و استقامت ورزيدند و کارهاى شايسته انجام دادند؛ که براى آنها، آمرزش و اجر بزرگى است! (سوره هود آیه11)

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

 و شکيبايى کن، که خداوند پاداش نيکوکاران را ضايع نخواهد کرد! (سوره هود آیه115)

قَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَاْ يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

 گفتند: «آيا تو همان يوسفى؟!» گفت: «(آرى،) من يوسفم، و اين برادر من است! خداوند بر ما منّت گذارد؛ هر کس تقوا پيشه کند، و شکيبايى و استقامت نمايد، (سرانجام پيروز مى‏شود؛) چرا که خداوند پاداش نيکوکاران را ضايع نمى‏کند!» (سوره یوسف آیه90)

وَالَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ

 و آنها که بخاطر ذات (پاک) پروردگارشان شکيبايى مى‏کنند؛ و نماز را برپا مى‏دارند؛ و از آنچه به آنها روزى داده‏ايم، در پنهان و آشکار، انفاق مى‏کنند؛ و با حسنات، سيئات را از ميان مى‏برند؛ پايان نيک سراى ديگر، از آن آنهاست... (سوره رعد آیه22)

 وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ

 و چرا بر خدا توکّل نکنيم، با اينکه ما را به راه‏هاى (سعادت) رهبرى کرده است؟! و ما بطور مسلّم در برابر آزارهاى شما صبر خواهيم کرد (و دست از رسالت خويش بر نمى‏داريم)! و توکّل‏کنندگان، بايد فقط بر خدا توکّل کنند!» (سوره ابراهیم آیه12)

الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ

 آنها کسانى هستند که صبر و استقامت پيشه کردند، و تنها بر پروردگارشان توکّل مى‏کنند. (سوره نحل آیه42)

وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرينَ

 و هر گاه خواستيد مجازات کنيد، تنها بمقدارى که به شما تعدّى شده کيفر دهيد! و اگر شکيبايى کنيد، اين کار براى شکيبايان بهتر است. (سوره نحل آیه126)

وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلاَ تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ

 صبر کن، و صبر تو فقط براى خدا و به توفيق خدا باشد! و بخاطر (کارهاى) آنها، اندوهگين و دلسرد مشو! و از توطئه‏هاى آنها، در تنگنا قرار مگير! (سوره نحل آیه127)

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا

 همان پروردگار آسمانها و زمين، و آنچه ميان آن دو قرار دارد! او را پرستش کن؛ و در راه عبادتش شکيبا باش! آيا مثل و مانندى براى او مى‏يابى؟!(سوره مریم آیه65)

الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ

 همانها که چون نام خدا برده مى‏شود، دلهايشان پر از خوف (پروردگار) مى‏گردد؛ و شکيبايان در برابر مصيبتهايى که به آنان مى‏رسد؛ و آنها که نماز را برپا مى‏دارند، و از آنچه به آنان روزى داده‏ايم انفاق مى‏کنند. (سوره حج آیه35)

إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ

 ولى من امروز آنها را بخاطر صبر و استقامتشان پاداش دادم؛ آنها پيروز و رستگارند!» (سوره مومنون آیه111)

وَما أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا

 ما هيچ يک از رسولان را پيش از تو نفرستاديم مگر اينکه غذا مى‏خوردند و در بازارها راه مى‏رفتند؛ و بعضى از شما را وسيله امتحان بعضى ديگر قرارداديم، آيا صبر و شکيبايى مى‏کنيد (و از عهده امتحان برمى‏آييد)؟! و پروردگار تو همواره بصير و بينا بوده است. (سوره فرقان آیه20)

الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ

 همانها که (در برابر مشکلات) صبر (و استقامت) کردند و بر پروردگارشان توکّل مى‏کنند. (سوره عنکبوت آیه59)

وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ

 امّا جز کسانى که داراى صبر و استقامتند به اين مقام نمى‏رسند، و جز کسانى که بهره عظيمى (از ايمان و تقوا) دارند به آن نايل نمى‏گردند! (سوره فصلت آیه35)